„Memory”. Gustowska, Imielska, Miller, Brandys – wystawa
Galeria Wspólna zaprasza
Opis wydarzenia
27 października 2022 / Galeria Wspólna, 10.00 – 19.00
„Memory”. Gustowska, Imielska, Miller, Brandys – wystawa
(wystawa potrwa do 25.11.2022)
Memory (Pamięć) – ten pojemny tytuł zawiera w sobie różne punkty zbieżne, wiążące linie, jednakowe płaszczyzny zainteresowań i ważnych kontekstów, różne rozdaje zależności, powiązań i czułości. Cztery kobiety: Izabella Gustowska, Joanna Imielska, Martyna Miller i Anna Maria Brandys odnoszą się do swojej indywidualnej pamięci, każda z nich przegląda się we własnym zwierciadle, każde lustro ma dla nich inne wiadomości (W. Szymborska).
Joanna Imielska
Na wystawie znajdzie się cykl fotografii – odbitych w lustrach, autoportretów Izabelli Gustowskiej, wykonywanych na przestrzeni wielu lat, które są dla niej zapisem życia: od dziewczyny z Pentaconem z 1978, której spojrzenie wydaje się niepewne do tej ostatniej kobiety, która świadomie skleja się z napisem Memory na Documentach w Kassel w 2022.
Joanna Imielska zaprezentuje prace z cyklu „Archeologia z mojej szuflady”. Artystka realizuje prace w obszarze malarstwa, rysunku, obiektu, sięga po techniki kolażu, prolażu, rolażu, warstważu, chiasmażu. Do ważniejszych tematów jej twórczości należy refleksja o naturze czasu, obejmująca sfery cykliczności, archetypiczności, archeologii, genealogii, ekologii i medytacji.
Martyna Miller przedstawi projekt „Sexinsitu”, 2022. Rozwija go od 2016 roku. Przybiera on formę archiwum nagrań wideo. Filmy realizowane są w oparciu o metodę pracy z ciałem, w której osoby uczestniczące poprzez ruchy ciała przywołują własne, przechowywane w pamięci, wspomnienia seksualne. Robią to w pojedynkę – bez partnerów. Powstające w ten sposób choreograficzne rekonstrukcje stają się podstawą dalszych eksploracji, zabiegów wizualnych, ale i procesów wywołanych tym unikalnym doświadczeniem, które monitoruję i z których wzajemnie możemy czerpać ucząc się seksualności uchwyconej z nowej perspektywy.
Anny Marii Brandys zestawi ze sobą dwa różne cykle obiektów wykonanych z papieru, drewna i tkanin. Jak wyjaśnia artystka: Oba cykle stanowią papierowy zapis bezkresnej niewiadomej dotyczącej własnej tożsamości, a przede wszystkim przyszłości, oparty na śladach minionego.(…) Cykle zestawione ze sobą stanowią komentarz dla tego co przeminęło, a w swojej w pierwotnej celulozowej tkance są przede wszystkim wiarą w niepoznaną biel jutra.
