Aleksandra Bobrowska– „Fryderyk Chopin. Mazurki”

Oddajemy w Państwa ręce kolejną płytę nagraną na fortepianie Krall & Seidler należącym przed laty do Zygmunta Noskowskiego. Instrument znakomitego kompozytora, pedagoga, społecznika, przed laty trafił do Kolekcji Fortepianów za sprawą Andrzeja Szwalbego, dyrektora Filharmonii Pomorskiej, który odkupił go od synowej kompozytora. Po latach, dzięki środkom Miasta Bydgoszczy, instrument został przywrócony do życia. Jest niewątpliwie najważniejszym elementem ostromeckiego zbioru. Płyta, której za chwilę Państwo posłuchacie, to debiutanckie nagranie młodej pianistki, Aleksandry Bobrowskiej, która zachwycona usłyszanymi wcześniej nagraniami zrealizowanymi na fortepianie Noskowskiego, postanowiła swoją pierwszą autorską publikację zarejestrować właśnie w Ostromecku. Nic nie dzieje się przypadkiem – pośród 43 Mazurków nagranych przez artystkę są także te, które Fryderyk Chopin dedykował Róży, wnuczce Pawła Michała Mostowskiego, właściciela Pałacu w Ostromecku. Niniejsze nagranie to także dowód na to, że Pałac w Ostromecku i znajdująca się w nim kolekcja fortepianów może stać się nieodłącznym i wyróżniającym elementem marki naszego Regionu, czyli Kujawsko-Pomorskiego Szlaku Chopina.

Aleksandra Bobrowska – pianistka, na przestrzeni lat występowała w większości krajów Europy, także w Chinach, Japonii, Rosji oraz Stanach Zjednoczonych; absolwentka Royal Northern College of Music w Manchester oraz Haute Ecole de Musique w Genewie. Współtworzy duet Aldice, w którym występuje razem z francuską śpiewaczką Candice Ielo. Najnowszy program koncertowy duetu „Voix de femmes”, złożony z muzyki napisanej przez kompozytorki różnych epok, był wykonywany przez artystki w Szwajcarii, Francji oraz w Polsce. Aleksandra występuje regularnie w Chopin Point w Warszawie, gdzie wykonuje recitale z muzyką Fryderyka Chopina, a także opowiada o życiu i dziełach kompozytora. Jej ogromną pasją jest również muzyka dawna, a najnowsze pomysły muzyczne obejmują koncerty złożone z dzieł Jana Sebastiana Bacha oraz Ireny Wieniawskiej.

Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.